Algemeen

Wat vind ik zelf belangrijk om te doen, wat doen anderen, wat wordt er verwacht?

Wanneer je kennis hebt, je bewust bent van wat je doet en als je dat voldoende met anderen hebt besproken is het handelen meer vanzelfsprekend geworden:

• Gelegenheid bieden positieve ervaringen op te doen met de mond, van ontdekken van speelgoed en materiaal tot een kus geven
• Tegemoetkomen aan behoefte
• Negatieve ervaring ombuigen naar positieve ervaring
• Overgevoeligheid, ondergevoeligheid verminderen
• Ombuigen van ongewenst bijten naar kus of ander gedrag
• Begrenzen in waar en met wie

Specifiek voor de persoon met EMB

Wat verwacht deze persoon van mij? Of de ouders/verwanten?

Mensen met EMB kunnen hun eigen behoeften niet altijd aangeven. Soms zijn het de ouders die willen dat hun kind ook regelmatig geknuffeld wordt. Maar ook vanuit begeleiders kan de behoefte ontstaan om genegenheid te tonen en bepaalde rituelen te hanteren.

• Aanleren van kusjes geven
• Afspraak dat iedereen een nachtzoen geeft op de wang als onderdeel van het slaapritueel
• Sabbelmogelijkheden uitproberen
• Bijtring, kauwtube als alternatief voor bijten in de bedrand
• Bijten in voorwerpen, speelgoed toestaan en zien als fase in de ontwikkeling
• Aanleren van een eigen vorm van kusjes geven
• Bijten van andere personen of zichzelf vroegtijdig afleiden of ombuigen naar kusje geven of aaien als er te hoge spanning is in het mondgebied

Organisatie

Wat verwacht de organisatie van mij?

Weet wat je wel en niet mag doen. Dan voel je je gesteund en weet je dat je handelt in het belang van de persoon met EMB en diens ontwikkeling.
Bijvoorbeeld: een kus geven mag wel op de wang en niet op de mond. Een tongzoen mag absoluut niet (penetratie in een lichaamsopening). Mag een “flubber”kus op de buik wel of niet?