Algemeen

Sekse-rol en seksuele ontwikkeling
In de verschillende leeftijdsfases is er op een andere manier invulling van de sekse-rol. In de normale ontwikkeling verloopt dat ongeveer als volgt:

• 17-36 maanden:
  – ontdekken van het geslachtsverschil tussen man en vrouw
• 3-4 jaar:
  – begin van sekse-identiteit en sekserolgedrag: het kind begint te begrijpen dat het een jongen of een meisje is en doet daarbij passend gedrag na
  – kind leert dat het kan kiezen en niet alleen reageert op basis van impulsen
• 4-6 jaar:
  – het kind weet wat de eigen sekse-identiteit is maar weet nog niet welk gedrag erbij hoort
  – het kind heeft nog erg stereotype ideeën
  – het kind is nieuwsgierig
  – er ontwikkelt zich schaamtegevoel
• 6-8 jaar:
  – verliefdheden en registratie van volwassen seksueel gedrag,
• 8-10 jaar veel fantasieën
• 10-12 jaar:
  – hormonale veranderingen: borstgroei, lichaamsbeharing, menstruatie (al dan niet gepaard gaand met buikpijn), natte droom, transpiratie, acne, baard in de keel, onzekere gevoelens, schaamte, stemmingswisselingen

Specifiek voor mensen met EMB

Wat is er bekend vanuit de theorie of de praktijk?
Er wordt aandacht besteed aan het feit dat iemand een jongen of een meisje is, door de kleding en de haardracht (gel/staartjes).
De lichamelijke veranderingen rond de puberteit worden ook opgemerkt. Dit betekent dat er in de verzorging extra aandacht besteedt wordt aan: scheren van de baard, gebruik van maandverband, eventueel aan de orde brengen of een hormonale pil verbetering kan brengen wanneer er sprake is van veel buikpijn of acne.
Met spiegels (bijvoorbeeld achter de aankleedtafel) of door zichzelf te laten voelen kan de interesse voor het beeld van het eigen lijf worden gewekt.

Organisatie

Is er voldoende kennis?
Kennis over de sekserol en de seksuele identiteit is meestal niet expliciet beschreven voor mensen met EMB. Het is impliciete kennis die kan verschillen van persoon tot persoon. Aandacht voor de sekserol komt op natuurlijke wijze aan bod, bijvoorbeeld in gesprek met ouders tijdens een bespreking. Kennis delen over de wijze waarop je dat doet en of het in lijn is met de persoon en zijn of haar omgeving kan een toegevoegde waarde hebben.